Süleyman Yağız

Süleyman Yağız

AÇ DÖŞÜNÜ SİNENE YATAYIM DAĞLAR


*
derdimi deryaya dökeyim dağlar
aç döşünü sinene yatayım dağlar
bir yârim var idi boynu büküldü
o yârin uğruna öleyim dağlar

uyudum uyandım kendimi buldum
bir kara çadırda mihmanın  oldum 
ham idim piştim boşaldım doldum
o yâr için sana köleyim dağlar

her sabah her akşam bekledim durdum
kendime göre de bir mekân kurdum 
gelenden geçenden hep yâri sordum
o yâr için sende kalayım dağlar 

yaramın ilacı vallahi sensin
koca ormanların ilahı sensin  
ver artık müjdeyi gönlüm şenlensin
yârin gözyaşını sileyim dağlar

al götür bir sabah bilinmez yere
güllerim açmıyor soldu bir kere
bitiyorum işte göz göre göre
ver yârimi bir gün güleyim dağlar

koca dünya sanki kalktı yürüdü
yolların başını duman bürüdü 
ADSIZ özledikçe ömrü çürüdü
o yârin uğruna öleyim dağlar

ver yârimi bir gün güleyim dağlar
o yâr için sende kalayım dağlar 
yârin gözyaşını sileyim dağlar 
o yâr için sana köleyim dağlar

İstanbul, 9 Nisan 2021

Önceki ve Sonraki Yazılar

YAZIYA YORUM KAT

UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.