Süleyman Yağız
Güzel beni kül eyledi
bir güzele meyil verdim
güzel beni gel eyledi
sabah kapısına erdim
eşiğinde kul eyledi
yan kapıdan yol eyledi
bu dünyanın kahrı zordur
âşığın yandığı kordur
yana yana tütüyordur
güzel beni kül eyledi
kupkuru bir dal eyledi
göçer oldum ilden ile
düşer oldum dilden dile
kuruduğım bile bile
güzel beni sel eyledi
sel içinde sal eyledi
yandığımı saklıyorum
yeni dertler yüklüyorum
boşboşuna bekliyorum
güzel beni el eyledi
günlerimi yıl eyledi
beni ADSIZ sandı gitti
ışığımdı, söndü gitti
başkasına kandı gitti
güzel beni sil eyledi
lâl olmuş bir dil eyledi
şu dünyadan sil eyledi
azığıma katık edecektim
kendime yeni bir
gelecek,
kuracaktım
lokmam ağzımda kaldı annem
boğazım düğümlendi
ben, ben
okuluma gidemedim annem
katık da edemedim annem
annem annem
her saat düşer idim yolllara
o yollar, o yollar
kana bulandı annem
annem
duydun mu, duydun mu
bu sabah
ben öldüm annem
ben öldüm annem
ben öldüm
ben de bir
ben de bir kuryeydim annem
İstanbul, 11 Şubat 2022
YAZIYA YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.