*
SÜLEYMAN YAĞIZ
*
ben dalları dal bilirdim
düşer iken tutunurdum
pıtrağını unutmuşum 
işte yırtıldı gömleğim 

baharı bahar bilirdim
bir zemheride uyandım
bilmem ki, nasıl dayandım
vallahi bugün uyandım
işte kırıldı çömleğim

yarısında değil yolun
sonuna doğru düşmüşüm
üşümüşüm
üşümüşüm
işte yıkıldı direğim

el yarası değil bu
bir dalın kumkuması
hüzün toplamakmış işim
yüreğimi fazla yormuşum