-Âşık Mahzunî Şerif'e-

sen şu gönlümüzün ser pınarıydın
halkın için gürül gürül çağladın
sen şu nehirlerin dev çınarıydın
umutları umutlara bağladın

"hak" için "halk" için erken uyandın
"mahsun" bir "mahzun"dun, zora dayandın
hem yazda hem kışta dosttan yanaydın
gün oldu yüreğimizi dağladın 

doğar doğmaz gören oldu gözlerin
örnek oldu muhabbetin sözlerin
belâları oldun kara yüzlerin
gün geldi mahpus damını boyladın

pes etmedin, işkenceye direttin
zâlimleri "erim erim" erittin
kuru fidanları bile yeşerttin
sen sadece halkın için ağladın

ben de bir ADSIZ'ım ikrar eyledim
senin ile nice türkü söyledim
bir sayrılık aldı seni neyleyim
giderken de gürül gürül çağladın