Süleyman Yağız
Işığımdı, söndü gitti!
bir güzele meyil verdim
güzel beni gel eyledi
sabah kapısına erdim
eşiğinde kul eyledi
bu dünyanın kahrı zordur
âşığın yandığı kordur
yana yana tütüyordur
güzel beni kül eyledi
göçer oldum ilden ile
düşer oldum dilden dile
kuruduğum çölde bile
güzel beni kal eyledi
yandığımı saklıyorum
yeni dertler yüklüyorum
boşboşuna bekliyorum
günlerimi yıl eyledi
beni ADSIZ sandı gitti
ışığımdı, söndü gitti
sırtını da döndü gitti
küs olmuş bir el eyledi
İstanbul, 9 Temmuz 2023
YAZIYA YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.