Cumhuriyet Halk Partisi’ne karşı yargı eliyle yapılan operasyonun amacının, partinin bölünmesi ve iç mücadeleler ile enerjisinin tüketilmesi olduğu artık açıkça anlaşılıyor.

CHP bu süreçten gerçekten yara alarak hatta bölünerek mi çıkacak? Bunu anlamak için sürecin parti tabanında ve kamuoyundaki yankılarına bakmak en tutarlı verileri almak için yeterli olacaktır.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun mutlak butlan kararı ihtimaline ilişkin açıklamalarını okuyan CHP seçmeninin tamamına yakınının Ekrem İmamoğlu ile benzer duygular içerisinde olduğu görülüyor.

Mahkemeden çıkacak kararın sonucu, CHP’nin süreci nasıl geçireceğini de belirleyecek. Hukukçular, Mahkemenin mutlak butlan kararının hukuk dışı olacağını vurgularken Kılıçdaroğlu ve ekibi ise ellerini ovuşturarak bekliyor.

Kılıçdaroğlu ve ekibinin AKP ile hareket ettiğini söylemeye insanın dili varmıyor, ancak tutumlarının İmamoğlu’nun da söylediği gibi iktidarın değirmenine su taşıdığı açık bir gerçek.

Aslında Kemal Kılıçdaroğlu’nun tutumuna ilişkin söylenebilecek ne varsa söylendi.

Demek ki kişinin gerçek karakterinin ortaya çıkması için atasözlerinde olduğu gibi yetki sahibi olması bazen yeterli olmayabiliyor. Bazen de kişinin gerçek karakterinin ortaya çıkması için elindeki yetkiyi ve gücü kaybetmesi gerekiyor. Kılıçdaroğlu’nun yaşadığı durum budur.  Hırsın aklın önüne geçmesi olarak özetlenebilir.

Kılıçdaroğlu ve ekibinin “parti kayyuma mı kalsın” gerekçesinin altında yatan, parti yönetimine geldikten sonra partiyi yeni baştan dizayn ederek yeniden yapılacak kongreyi kazanma hesabıdır. Unuttukları veya görmek istemedikleri gerçek ise kongreyi zaten yönetimde oldukları dönemde kaybetmiş olmalarıdır.

Üstelik Kılıçdaroğlu, kongreyi kaybettiği döneme göre CHP seçmeni nezdinde büyük bir hayal kırıklığına dönüşmüştür. Ağzı ile kuş tutsa eski itibarını ve güveni kazanması mümkün değildir. İmambakır Üküş ve onun kalibresindeki insanları akıldane tutması en büyük hatası olmuştur.

Dolayısıyla CHP’yi yeni kongreyi hazırlarken kendisiyle çalışacak düzgün bir ekip kurmakta bile zorlanacaktır.

Kılıçdaroğlu’nun veya kendi yerine gösterebileceği adayın karşısında Özgür Özel yine kahir ekseriyetle zafere ulaşacaktır.

Kılıçdaroğlu’nun en büyük yanılgısı, iki üç gün sonra partinin başına geçmesine alışılacağını düşünmesidir. İktidar kanadının baskı ve zulmü karşısında CHP tabanının korkmayacağı ve sinmeyeceği ortaya çıkmıştır. “Enginlere sığmam taşarım” psikolojisinde olan tabanın önünde Kılıçdaroğlu’nun bile set olması mümkün olmayacaktır.

Yaşanacaklar sonuncunda CHP’yi bölenin Ekrem İmamoğlu ve Özgür Özel ekibinin olmayacağı açıktır. Onlar artık partinin seçimle iş başına gelen gerçek sahibidir ve öyle kalacaklardır. Hukuk zorlamalarıyla bu gerçek değişmez.

Sonunda partiyi bölecek olan Kılıçdaroğlu ve ekibi olacaktır. CHP’den birkaç puan koparmak için halkta hiçbir karşılığı olmayan yeni bir parti kuracaklardır. Kılıçdaroğlu yeni dönemde Muharrem İnce’nin CHP’ye karşı oynadığı rolü üstlenecektir. Ancak İnce gibi partiye dönmesi mümkün olmayacaktır. Bu nedenle Kılıçdaroğlu ve ekibi için disiplin mekanizması işletilerek ihraç edilmeleri, sadece bu projeleri için gerekçe yaratmak sonucunu doğurur.

CHP seçmeni, bütün hataları ve başarısızlıklara rağmen Kemal Kılıçdaroğlu’nu sonuna dek desteklemiştir. Özel ve İmamoğlu ekibi ise partiyi seçim zaferiyle tanıştırmış, yenilmişlik duygusunun aşılmasını ve umudun yeşermesini sağlamıştır.

Sol jargonda, sağ politikacıların ilkesizliklerini diline dolamak âdettendir. Oysa Kılıçdaroğlu, “cumhurbaşkanlığı adayı yapma” vaadinde bulunarak yanına çekmeye çalıştığı Mansur Yavaş’ın basiretini bile gösterememiştir. Yakın zamanda yeni bir siyasi intihar vakası olarak tarihte yerini alacaktır.

Cumhuriyet Halk Partisi’nin bu krizden yara alarak, zayıf düşerek ve bölünerek çıkacağını bekleyenler hüsrana uğrayacaktır.

CHP bu krizden daha da güçlenerek, oyunu artırarak çıkacaktır. Çünkü halk kararını vermiştir, korku artık yer değiştirmiştir.