Miami Art Basel sanat fuarında ikinci ve son günümüz bugün…
İkinci gün Miami Kongre Merkezi'ndeki ana salonları gezdim.
Ama önce başlıktaki sorunun cevabından başlayayım, çünkü gezinin gazetecilik diliyle en “Juicy” olayı buydu.
Düşünebiliyor musunuz içinde “Küliye” var…”Noel tatili” var. 
O tatil günü  günü açtırılan bir sanat galerisi var.
İsterseniz başından başlayayım.

MERSİNLİ AİLENİN SANAT 
GALERİSİ SAHİBİ  KIZI

Bir akşam önce Contemporary İstanbul gecesinde sanatçı  Bedri Baykam'la karşılaştım.
İki 68'li ve eski Ankara'lı, eski Paris'liyiz: her karşılaşmamızda konuşacak çok şey oluyor.
Bedri'nin 4 eseri Miami'de aynı zamanda açılan “Art Context Fuarı'nda” sergileniyor.
Beni oraya davet etti.
Eserlerinin sergilendiği yer Hilton Asmus Gallery…
Gittiğimde Bedri trafiğe takıldığı için henüz gelmemişti.
Ben de galerinin sahibi Arica Hilton ile tanışıp sohbet ettim.
Soyadı Hilton ama Mersinli bir ailenin kızıymış.
Chicago'da doğmuş. Soyadı Hilton olan biriyle evlenip boşanmış. Ama bu Hilton'un bildiğimiz Hilton'larla ilgisi yokmuş.
Türkçeyi kırık bir aksanla konuşuyor.
Çok güzel bir galeri. Merkezi Chicago'daymış. 
Türkiye'de bazı varlıklı kişilerin evinde gördüğüm harika yüzücü heykellerini yapan Carol Feuerman'ın ve Christina Mittermeier'in bazı eserleri vardı. Hepsi iyi seçilmişti. 

NOEL GÜNÜ TÜRK BÜYÜKELÇİLİĞİNDEN 
GELEN İLGİNÇ BİR RİCA TELEFONU

Bedri'yi beklerken geçtiğimiz Noel'de kendisini çok etkileyen bir olayı anlattı.
ABD'deki Türk Büyükelçiliği'nden aramışlar.
Üst düzey bir devlet yetkilisinin ertesi gün  gelip galerisindeki bazı eserleri görmek istediğini söylemişler. 
Hilton, “Ama yarın Noel ve bütün çalışanlar tatilde” demiş. Büyükelçilik yetkilisi gelen ziyaretçinin çok görmek istediğini hiç olmazsa yarım saat için açıp alamayacağını sormuş.
“Bu kadar istekli bir sanatseverse gelir açarım tabi” demiş.
Ertesi gün galeriyi açmış.
Gelen kişi Cumhurbaşkanlığı Danışmanı İbrahim Kalın'mış.”
Epey kalmış galeride. Bir çok soru sormuş. 
“Aynı zamanda müzikle de ilgileniyormuş. Bir Türk devlet yetkilisinin sanatla bu kadar ilişkili olması çok hoşuma gitti ve gurur duydum” diyor.
Evet benim için Miami sanat günlerinin en ilginç ayrıntılarından biri buydu.
Tabii sonra Bedri ile sohbet başladı. Bu arada Miami Başkonsolosumuz Feyza Barutçu Altuğ ve eşi Nehir Altuğ da galeriyi gezmeye gelmişti. 

BEDRİ'Yİ ETKİLEYEN BEAT GENERATİON 
YAZAR VE SANATÇILAR 4D TABLODA

İstanbul'da Piramid Galerisinden bildiğim 4D eserini  getirmiş buraya.
Benim de çok beğendiğim eserler bunlar.
Tabii ki bizim neslimizi çok etkileyen Jack Kerouac gibi yazarlar, Jackson Pollock gibi ressamların etkilerini yansıtan harika bir tablodur “Exprressive Beat.”
Zaten sergideki eserlerden biri de “Genç Jackson Pollock” adını taşıyor.

BEDRİ ŞAPKASI VE SİYAH KOSTÜMÜYLE SAINT 
GERMAIN BELLE EPOQUE”DAN FIRLAMIŞ GİBİ 

Tabi madem Miami Art Basel Fuarındayız, Bedri Baykam”ın şapkası ve kıyafetinden söz etmeden de geçemem.
Herhalde buradaki Türklerin en avant garde kıyafeti ondaydı.
Aslında avant garde değil Vintage demek daha doğru.
Çünkü ceketi, şapkası, üzerinde madalya ekibi düğmeleri ile Paris Belle Epopue ile 1950”ler Saint Germain arasında kararsız kalmış gibiydi.
Çok yakışmış ve çok da sevdim.
Bence rengarenk Bluemint gömleğimle yanında daha çok bir  “Havai hulahopçusu”  gibi kaldım.
Ama bir gün önce Kongre binasında sergiyi gezerken iki kişi durdurup iki sezon önce aldığım Blumint gömleğimi sordu.
Şunu da belirteyim. Miami'de kaldığım sürece beyaz Abdullah Kiğılı sneaker, Mudo ceket,  Blumint gömlek, Mavi tişört ve blucinli gezdim.
Tamamen milli ve yerli yani…

MİAMİ'DE HAFTA BOYUNCA 
EN BAŞARILI “EVENT” NEYDİ

Şimdi geliyorum, bana göre bütün Miami Sanat Haftasının en başarılı ve ilginç “Event”ine…
Türkçeciler lütfen kızmayın, üç gün boyunca buranın havasına girdiğim için dilim de biraz kaydı.
Abarttığımı sanmıyorum, hatta hiç şüphesiz diyeceğim, sanat haftası boyunca burada yapılan yüzlerce davetin en başarılısı Bodrum Maçakızı'nın “Event çadırındaydı.”
South Beach denilen şehrin en eğlenceli plajında kumların üzerine kurulan devasa bir çadır bu.
Maçakızı'nın sahibi Sahir Erozan yarı Amerikalı sayılabilecek bir işletmeci. Clinton yıllarında Washington'da Demokratların buluşma yeri olan City's'i o kurmuş ve işletmişti.
İstanbul'da Boğaz'daki evi hala Amerika'dan gelen çok üst siyasetçi, iş insanı, sanatçının uğramadan geçmediği bir yerdir.
Sahir burada galiba ikinci defa böyle bir davet yapıyor.
Belediye'den o sahilde nasıl çadır kurma izni aldığına şaşırdım.

BİR SOFTWARE MİMAR VE 
MASALAR NEREDEN GELDİ

Çadırın tavanını ünlü sanatçılarımızdan Elif Uras ve İdil İlkin hazırlamışlar. “Software mimar”  Mehmet Ali Uysal çadırın mimari tasarımını yapmış. 
Büyük bir çaba var yani…
Geceye 1500'i yakın insan davetliydi.
Masalar, oturma grupları Türk Hava Yolları tarafından İstanbul'dan taşınmış.
Ortadaki klasik Maçakızı barı ise İstanbul'da yapılıp getirilmiş.
Masalardaki bardaklar  Paşabahçe Nude'du.
Nude artık premium bardak ve kadehin kralı haline geldi.
Resmen bağımlılık yapıyor.…

İSTANBUL'DA SORDULAR 
LAHMACUN VAR MI FİYATI NE

Gelelim menüye…
Tabii Bodrum Maçakızı söz konusu olunca daha İstanbul'dayken bazı muzip gazeteci arkadaşlarım sormaya başladı:
Lahmacun var mı? Fiyatı kaç dolar? Türkiye'den ucuz mu pahalı mı…
Maçakızı'nın meşhur Pazar brunch menüsündeki mantı olacak mı…
Hayır benim kinayeci, muzip güzel kardeşlerim. Lahmacun ve mantı yoktu.
Ayrıca davetti, yani yemekler paralı değildi.
Tatmin olduysanız ciddiyete dönelim. 
Hiç abartmadan söyleyeyim.
Son zamanlarda gördüğüm en zarif menüydü diyebilirim.

KÜLLİYE'NİN MEŞHUR EJDER MEYVELİ 
SMOOTHİE'Sİ KADAR RENKLİ BİR MENÜ 

Menü şöyleydi: 
(*) Golden Volzhenka havyarı ve Mango tartalin.
Dom Perignon 2010  (Dom Perignon'un Ekzekütiv şefi Marc Fadiga tarafından seçilmiş)
(*) Bekletilmiş uzun taneli Carnaroli pirinçli risotto; Taze beyaz türüf mantarı ve kaya yengeci ile
Napa Vadisinden, filtre edilmemiş Newton Chardonnay şarabı (Maçakızı Villa Şefi Carlo Bernardini tarafından seçilmiş)
(*) Bahartlı kumkat ve Hibiscus çiçeği köpüğü ile fırınlanmış Mole Poblano soslu deniz tarağı….Dom Perignon 2008 ile (Dom Perignon Egzekütiv şefi Marco Fadiga tarafından seçilmiş.)
(*) Ağır ateşte pişirilmiş kısa kaburga , ızgara patlıcan, eski kaşar püresi ve yeşillikle…Filtre edilmemiş Napa Newton Cabernet Sauvignon 2018 ile (Maçakızı Egzekütiv şefi Aret Sahakyan tarafından)
(*) Tatlı olarak: Maskarpon kremalı milföy, lime ve taze böğürtlen…Chateau d'Yquem 2011 (Maçakızı Villa Egzekütiv şefi Carlo Bernardini tarafından)
İsimler bir zamanlar Külliye'de verilen davetlerin menüsündeki isimlerden biraz daha tanıdık olsa da epey zengin…
Masada birlikte oturduğum hemen herkesin ortak izlenimi şuydu:
Olağanüstü bir menü ve olağanüstü iyi yapılmış…
Böyle zarif bir yemeği özlemişim.
Gördüğünüz gibi Maçakızı Aret Sahakyan ve Carlo Bernardini  gibi iki ünlü  şefini getirmiş buraya. 

AKILA GELEN SORU: MENÜNÜN 
ALTINDA YAZILI O ÜÇ İSİM NE

Sanırım benim gibi sizin de aklınıza şu iki soru gelmiştir.
Bu kadar üst düzey ve pahalı bir organizasyon için kimler sponsorluk yaptı?
Taşıma  işini THY yapmış.
Menünün altında ise üç isim yazıyordu.
(*)Dom Perignon: Dünyanın bir numaralı lüks marka grubu LVMH'nin (Louis Vuitton, Moet Hennessy) premium şampanya  markası.
 (*) Uludağ: Bursa merkezli Türk alkolsüz içecek grubu.
(*) Volzhenka: Paris merkezli çok ünlü bir havyar markası. Bir aile şirketi olarak kurulmuş. Hazar bölgesi havyarları ile tanınıyor.

MASALARIMIZDA BURSA'DAKİ PETEK 
APARTMANINDAN 4 İMZALI BİR ŞİŞE  

Bu arada Uludağ markasını bu iki büyük marka ile yan yana getiren Uludağ'ın sahipleri Levent ve Ömer Kızıl'ı da kutlarım.
Bir marka imajı böyle yükseltilir. Tabii masalara servis edilen Dice Kayek imzalı Uludağ maden suyu şişeleri de pek çok yabancının dikkatini çekti.
Dice Kayek markasının kurucuları Ece ve Ayşe Ege, Bursa'da ünlü Petek Apartmanında Levent ve Ömer Kızıl kardeşlerle birlikte büyüdüler. Miami'de yoktular ama kulakları epey çınlatıldı.

BİLİYORUM AKLINIZA ŞU 
SORU DA GELMİŞTİR MUTLAKA

Aklınıza bir de şu soru gelmiş olabilir:
Bu da ötekiler gibi “Türkün Türk’ü ağırladığı” bir davet miydi?
Kesinlikle değildi.
Tanınmış bir çok Türk vardı.
Ama tanımış ve tanımadığım  bir çok yabancı da vardı.
Onların sayısı Türklerin belki üç dört katından fazlaydı.
Mesela Mudo Mağazalarının kurucusu Mustafa Taviloğlu beni, geçenlerde Stone Island markasını da alarak büyüyen Moncler markasının kurucusu ve sahibi ile tanıştırdı.

THY'NİN SÜRPRİZİ JOHNNY DEPP Mİ 
YOKSA GEORGE CLOONEY Mİ

Dün Türk Hava Yollarının herkese “Voaavvv “ dedirtecek bir ünlüyle görüşmeler yaptığını yazmıştım.
Dünden beri arayan arayana…
İnanın ben de bilmiyorum dedim.
Özellikle kadınlar ikiye bölünmüştü.
Bir bölümü “Johnny Depp” öteki bölümü ise “George Clooney”  diyordu.
Üzgünüm arkadaşlar ikisi de değilmiş…
Üstelik daha kötü bir haberim var.
Ben yanlış anlamıştım. Görüştükleri marka yüzü olacak bir kişi değilmiş.
Sponsor olacakları bir kurummuş…
THY Geçmişte Manchester United ve Barcelona'nın sponsoruydu…
Bu defa kim acaba?
Formula 1 mi?
PSG mi (Paris Saint Germain)…
Hiç fikrim yok… Sadece “Voaaavvv” dedirtecek bir şeymiş…

BEKLE CİHANGİR İŞTE
DÖNÜYORUM VATANA 

Evet bütün dünya sanat çevrelerinin gözünün çevrildiği Miami Art Basel Sanat Fuarı ve haftasından izlenimlerim bunlar.
Sizi memleketin bitmeyen meselelerinden, konuşan kafaların ceberrütünden iki gün olsa da kurtarabildiysem  ne mutlu bana…
Ama isterseniz, “Memleketin bunca meselesi varken sen nelerle uğraşıyorsun” deyip kalayı basabilirsiniz de…
O zaman tekallüs etmiş (Kasılmış) hançerinizi biraz gevşetip, rahatlatabildiysem yine ne mutlu bana…
Bugünden itibaren vatana dönüyorum ve objektifimi seviyeli magazinin mutena muhiti  Upper Cihangir'e çeviriyorum yine…
Gerçi son zamanlarda çok sıkıcı bir yer haline geldi ama olsun…
Yerli ve milli olsun bizim olsun…