Araştırmacılar, Cepheus çıkıntısı adını verdikleri bölgeyi keşfettiğinde, Avrupa Uzay Ajansı'nın (ESA) Gaia teleskopuyla galaksinin sarmal kollarının şimdiye kadarki en ayrıntılı haritasını çıkarıyordu.

Güneş Sistemi'nin bulunduğu Avcı Kolu ve Perseus takımyıldızı arasında yer alan çıkıntı, Güneş'in üç katı büyüklüğünde muazzam yıldızlarla dolu iki sarmal kol arasında uzanan bir kemer.

Gökbilimcilerin OB ismini verdiği bu mavi yıldızlar, tüm galaksideki en nadir, en sıcak, en kısa ömürlü ve en büyük yıldızları oluşturuyor. Çekirdeklerinde meydana gelen şiddetli nükleer reaksiyonlar, onları Güneş'ten 6 kat daha sıcak kılıyor.

Bu yıldızların hayatlarını sona erdiren ve süpernova adı verilen büyük yıldız patlamaları, karmaşık yaşam biçimleri için gerekli olan ağır elementleri galaksinin derinlerine fırlatıyor.

Araştırmacılar, bu mavi yıldızları tespit ettikleri noktaların aslında galaksinin en aktif ve en "canlı" bölgelerini temsil ettiğini belirtiyor.

İspanyol Astrobiyoloji Merkezi'nden ve araştırmanın yazarlarından Michelangelo Pantaleoni González, "OB yıldızları nadir görülür, sayıları 400 milyar yıldızdan oluşan bir galakside 200 binden azdır" diye konuştu.

Birçok ağır elementin ortaya çıkışından sorumlu oldukları için galaksinin kimyasal zenginleştiricileri olarak görülürler. Gezegenimiz jeokimyasını uzun zaman önce ölmüş, bu tür yıldızlara borçlu.

Bunun yanı sıra araştırmacılar, galaktik diskin biraz yukarısında yer alan çıkıntının konumunu incelemenin, Samanyolu'nun geçmişine dair bazı çarpıcı ipuçları sağlayabileceğini düşünüyor.

Pantaleoni González, "Eğer diskinde hafif dikey değişimler veya dalgalanmalar olan buruşuk bir galakside yaşıyorsak bu, galaksimizin şiddetli bir evrim geçirdiği anlamına gelebilir" dedi:

Bu durum, Samanyolu'nun geçmişte başka galaksilerle çarpıştığının işareti olabilir.

Araştırmacılar şimdi daha hassas bir harita oluşturmayı hedefliyor ve ortaya çıkacak yeni OB yıldızlarının Samanyolu'nun yapılarına dair daha fazla bilgi vereceğini umuyor.

(Independent Türkçe)