YARMAYIN YARAMI

Süleyman Yağız

n'oldu da geldi vakti ayrılığın
kurudu gönlüm, gözlerim döküldü
bilemedim sebebin dargınlığın
deşti döşümü, ciğerim söküldü 

öteden beri hep nazar eyledim
cümlenin derdini yazar eyledim
yarmayın yaramı bizar eyledim
bir ADSIZ'ım düştüm, belim büküldü