Güzel beni kül eyledi

Süleyman Yağız

bir güzele meyil verdim
güzel beni gel eyledi
sabah kapısına erdim
eşiğinde kul eyledi
yan kapıdan yol eyledi
 
bu dünyanın kahrı zordur
âşığın yandığı kordur
yana yana tütüyordur 
güzel beni kül eyledi
kupkuru bir dal eyledi

göçer oldum ilden ile 
düşer oldum dilden dile 
kuruduğım bile bile 
güzel beni sel eyledi 
sel içinde sal eyledi 

yandığımı saklıyorum
yeni dertler yüklüyorum
boşboşuna bekliyorum
güzel beni el eyledi 
günlerimi yıl eyledi 

beni ADSIZ sandı gitti
ışığımdı, söndü gitti
başkasına kandı gitti
güzel beni sil eyledi 
lâl olmuş bir dil eyledi
şu dünyadan sil eyledi

azığıma katık edecektim
kendime yeni bir
gelecek, 
kuracaktım
lokmam ağzımda kaldı annem
boğazım düğümlendi
ben, ben
okuluma gidemedim annem
katık da edemedim annem 
annem annem

her saat düşer idim yolllara
o yollar, o yollar 
kana bulandı annem
annem
duydun mu, duydun mu 
bu sabah
ben öldüm annem
ben öldüm annem
ben öldüm
ben de bir
ben de bir kuryeydim annem

İstanbul, 11 Şubat 2022