Muharrem Sarıkaya bugün HaberTürk’teki yazılarına yeniden başladı.
Yazısının başlığını “İkinci Şans” koymuş.
Tesadüf ya, ben de bu sabaha karşı aynı başlıklı bir yazı planlamıştım.
Çünkü o maçta iki “İkinci şans” hikayesi vardı.
Her yıl olduğu gibi bu gece de sabaha kadar uykusuz kaldım ve dünyanın en büyük spor şovu olan Amerikan Futbolunun final gecesi Super Bowl’u seyrettim.
Merak ettim, Acaba Türkiye’de benim gibi kaç kişi sabaha kadar uyumayıp bunu seyretmiştir?
Sabah ilk işim SSport’un yayımcısın arayıp sormak oldu.
Türkiye’de 10 bin kişi canlı yayını izlemiş. Sabah buna 4 bin kişi daha eklenmiş.
Ancak bugün, yarın izlenmeyle devam edecek.
Önümüzdeki 5 yıl içinde bu sayı 100 bine çıkarsa hiç şaşırmam.
GÖRDÜĞÜM EN İYİ
DEVRE ARASI ŞOV
Bu sporu her geçen yıl biraz daha iyi öğreniyorum ve izliyorum.
SSport’un yorumcuları da harika anlattılar, ikisini de kutlarım.
Bu sabaha karşı Los Angeles Rams ile Cinncinatti Bengals takımları arasında oynanan maçın devre arası şovu bugüne kadar gördüğüm en iyisiydi diyebilirim.
Tam bir California şovuydu ve hiphopun kurucu babalarını yan yana görmek çok güzeldi.
Ancak maçın benim açımdan bir başka önemi daha vardı.
Herkes Cincinatti Bengals takımının “Quarterback’i Joe Burrow üzerine yoğunlaşmıştı.
Çünkü bu yıl futbolu bırakan efsane oyuncu Tom Brady’in tahtına onun oturacağı konuşuluyordu.
Bense takımdaki iki başka oyuncuya konsantre oldu.
Çünkü ikisi de birer “İkinci Şans” hikayesiydi…”
2 YERDEN KIRILMIŞ AYAKLA
SUPER BOWL OYNAMAK
Birinci oyuncu Bengals’in “Receiver” oyuncusu Trent Taylor. 2019 yılında San Fransisco 49ers takımındayken Super Bowl finaline kaldılar.
Ancak kendisi Super Bowl’u oynayamadı. Çünkü ayağının iki yerinden çok ciddi yaralanmış ve yaraları enfeksiyon kapmıştı.
Amerikan futbolu acımasızdır... Bu tür yaralanmalar bir oyuncunun kariyerinin sonu olabilirdi.
O günlerde hiç beklemediği bir şey oldu ve Bengals onu “Antrenman takımına” transfer ederek ikinci şansını verdi.
Antrenman takımı, adından anlaşılacağı gibi, asıl takıma rakip gibi antrenman veren ekipti. Kulübün bir kuralı vardı, her hafta antrenman takımından iki oyuncu ana kadroya davet ediliyordu.
Kansas City’le oynayacakları şampiyonluk maçından bir gün önce Taylor ana takımın kadrosuna alındı. Maçın üçüncü çeyreğinde quarterback Joe Burrow’dan aldığı pası sayıya çevirerek Bengals’in Super Bowl’u oynamasını sağladı.
İşte bu “İkinci Şans’ın” zaferiydi.
Taylor 2019’da oynayamadığı Super Bowl’u bu sabaha karşı oynadı.
FİNAL OYNAYAN TAKIMINDA
BİR MUHARREM SARIKAYA
İkinci oyuncu ise farklı. Bir Muharrem Sarıkaya olayı.
Adı Joe Mixon…
2014 yılı Temmuz ayında, henüz bir kolej oyuncusuyken bir kız öğrenciyi yumrukladı.
Üstelik öyle sert vurdu ki, kızın yüzünde 4 kemik kırıldı.
Mixon anında Kolej liginden ihraç edildi.
Vurduğu kız öğrenciden ve okuduğu Oklahoma Üniversitesi’nden özür diledi.
Onu izleyen 2 yılda büyük bir performans gösterdi ve 2017 yılında NFL, yani Amerikan Futbol liginde oynama hakkı elde etti.
Ne var ki, bir çok takım onu kadrosuna almayı reddetti.
Ancak Cincinatti Bengals ona da ikinci şans hakkını tanıdı.
Bu yıl, yani takımı Super Bowl’a götüren sezonda 13 sayı yaptı.
Ve bu saha karşı takımında o da vardı ve sayılardan birini o yaptı.
İKİNCİ ŞANSIN
ÜÇÜNCÜSÜ YOK
Yirmi beş yıllık yöneticilik döneminde insanlara “İkinci Şansın” verilmesinden yana oldum.
Bu yolla mesleğe yeniden kazandığımız çok başarılı arkadaşlarımız oldu.
Ama hepsine de şunu söyledim:
“Üçüncü şans yok…
”ABD’de Colgate Üniversitesi öğretim üyesi Profesör David Newman’ın “A Culture of Second Chances”(İkinci Şans Kültürü) isimli bir kitabı var. Amerikan halkının çoğunlukla ikinci şans kültürüne sahip olduğunu söylüyor.
Buradaki bilgileri, New York Times gazetesinin, dün, yani bu maçın yapılacağı gün, ikinci şans üzerine yayınladığı bir yazıdan aldım.
Jane Coaston adlı Cincinatti taraftarı bir kadın yazar tarafından yazılmış.
O daha çok sayıda insana ikinci şansın verilmesinden yana.
MUHARREM SARIKAYA’NIN
İLK YAZISININ SON CÜMLESİ
Muharrem Sarıkaya bugün HaberTürk’te yazılarına yeniden başladı. Onunla Hürriyet Ankara bürosunda birlikte çalıştık. Ankara’nın en iyi kulis yazarlarından biridir.
Başına gelen olaydan sonra onunla konuştum. Tahmininizin üzerinde üzgündü. Kendini affedemiyordu.
Yazısının başlığını “İkinci Şans” koymuş ve şöyle bitirmiş:
“İkinci şansın üçüncüsünün olmadığını biliyorum…”
Uykusuz bir Super Bowl gecesi de bana aynı şeyi söyledi.