Zor kararlar vermek için gerekli olan nöron sayısı sadece 302 olabilir. En azından avcı bir solucan türü olan ve avını yemek veya besin kaynağını savunmak adına ısırma yeteneğine güvenen Pristionchus pacificus’a odaklanan bir araştırmanın sonucuna göre durum bundan ibaret olabilir.
DAVRANIŞLARA ODAKLANDILAR
Bu solucan türü üzerinden karar verme sürecini incelemeye karar veren araştırmacılar, karar verme belirtileri için direkt nöronlara ve hücre bağlantılarına bakmak yerine, P. pacificus'un davranışına, özellikle de farklı tehdit türleri ile karşı karşıya kaldığında ısırma yeteneklerini nasıl kullanmayı tercih ettiğine odaklandı.
Çalışma esnasında ekip, P. pacificus’un hem avı hem de rakibi olan bir başka solucan türü Caenorhabditis elegans’a karşı onu yemek için ısırmak ya da caydırmak için ısırmak olmak üzere iki farklı strateji uyguladığını gözlemledi. Buna göre karşısında larva formunda bir C. elegans olduğunda onu öldürmek için ısırmayı tercih eden P. pacificus; karşısında yetişkin bir C. elegans olduğunda ise onu besin kaynaklarından uzak tutup uzaklaştırmak için ısırma eğilimi gösterdi. Bu, bir strateji değişikliğinin ve bilinçli yapılmış bir seçimin ufak bir kanıtıydı.
P. pacificus solucanlarının yumurtalarını nereye bıraktıklarını ve yakınlarda bir bakteriyel besin kaynağı olduğunda davranışlarının nasıl değiştiğini gözlemleyen araştırma ekibi, böylece yetişkin C. elegans'a yapılan ısırık saldırılarının başarısız bir öldürme girişimi olmadığını, aksine bunun sadece onları uzaklaştırmak için tasarlanan bir strateji olduğunu ortaya koydu.