Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde Sibel Yücedağlar, 11 yıl önce eşinin rahatsızlanıp anjiyo olmasının ardından engelli kaldığını ve çalışmadığını belirtti. Ekonomik olarak çok zor durumda olduklarını belirten Yücedağlar, devletin kömür verdiğini ancak yakacak sobasının olmadığını söyledi. Arif Yücedağlar, şöyle konuştu:
"Eskiden bilet satıyordum. Evimi geçindiriyordum, bilet satıyordum, nohut satıyordum. Boyacılık yapıyordum. Kahvede çalışıyordum şimdi çalışamıyorum, durumum da yok. İki tane kızım ortada kaldı. Ben ne yapayım? Benim yerimde siz olun. Battaniyenin altına giriyorum, yatıyorum. Bazen düşünüyorum kendimi zehirleyim öldürüp kurtulayım. Yok, çalışamıyorum. 360 lira elektrik parası geliyor her ay, su parası geliyor 50-60 lira her ay. Bakkala mı vereyim, fırına mı vereyim, borç mu dağıtayım, evimi mi geçindireyim? Evde yiyecek bir şey yok. Ne bulgurum var, ne pirincim var, hiçbir şey yok. Ne yapayım durumum bu."
Sibel Yücedağlar ise şöyle konuştu:
"Eşim çalışıyordu, kimseye muhtaç değildik. Maaş alıyoruz ama yetmiyor. Sobamız yok evde, çocuklar okuyor ders çalışamıyorlar, soğuktan battaniyenin altında oturuyoruz. Eşim engeli maaşı 900 lira alıyor, ben 1.800 TL bakım maaşı alıyorum, ama yetmiyor. Şu an ben komşulardan borç para aldım 900 lira, onu nasıl ödeyeceğim, ödeyemiyorum. Evimiz kira, donuyoruz battaniyenin altında oturuyoruz. Çocuklar "üşüyorum anne" dedikçe içim parçalanıyor, yapacak bir şey yok. Devlet kömür verdi, ama soba yok yani kuramıyorum sobayı, alamıyorum da. 15 günden beri ben çocuklarıma harçlık veremiyorum, komşular veriyor. Çocuklar kalkıyor "anne bugün de mi harçlık veremeyeceksin" diyor, aç gidiyorlar okula."