ÖLÜMÜNDEN YILLAR SONRA, ÖZLEMLE ANILAN ÖRNEK BİR SİYASETÇİ ECEVİT, MİLYONLARCA AKGÜVERCİNİN YÜREĞİNDE YAŞIYOR...
1925 yılında dünyaya geldi, 5 Kasım 2006 yılında aramızdan ayrıldı. Yaklaşık 60 yıllık siyaset hayatında "Halkım" dedi, "Su kullananın, toprak işleyenin" diye haykırdı. "Hakça düzen"den söz etti. Halk onu sevdi, kucakladı. Ölümüne sarıldı, yıllarca peşinden koştu. Adını dağlara taşlara yazdı. Siyasette nezaketin tek elçisi gibiydi. Herkese saygı göstermeyi ilke edindi.
Çağdaş özgür, demokratik ve anayasal hukuk devleti ilkelerinden asla vazgeçmedi. Darbeler yaşadı. Cezaevine düştü. Herşeye rağmen yılmadı ve siyasi birikimini Türkiye lehine halkıyla paylaştı. Başbakanlık yaptı. Ama o sadece siyasetçi değildi. Şairdi, ozandı, gazeteciydi, çevirmendi, felsefe birikimi ve genel kültürünün yanısıra, akışkan İngilizce diliyle de, uluslararası alanda doğrudan irtibat kurmasıyla bilindi.
Siyasi hayatında önemli bir yeri ve rolü olan ve lise yıllarından tanıştığı Rahşan Ecevit'le evlendi ve siyasi mücadeleyi adeta ölünceye kadar O'nunla birlikte verdi. Bugün aradan 17 yıl geçmiş.
Ecevit'in gerek insan olarak bilinmeyen kimi yönlerini, gerek siyasi döneminde yaşanan tarihte iz bırakmış kimi olaylardaki kararlarını, tercihlerini ve tepkilerini hep merak ediyordum. Bir kitap hazırlığındaydım. Ancak bütün bu konularda bilgi birikimine sahip, en az bir kişinin varlığına inanıyordum. O kişi, Ecevit'e uzun yıllar özel kalem müdürlüğü yapmış, Zeynel Yeşilay'dı.
Kendisiyle Başbakanlıkta en yakın çalışma arkadaşı olarak, "Karaoğlan" diye, onlarca yıldır saygıyla ve özlemle anılan Ecevit'in, bilinmeyen yönlerini konuştum. Bu uzun sohbette elbette Türkiye Cumhuriyeti'nin siyasi tarihinde yaşanmış kimi önemli olayların izlerini de sürmeyi denedim.
Ruhu şad olsun. Rahat uyu güzel insan, dürüst insan Ecevit! Seni özlüyoruz... Hem de çoookk...