Önümde iki fotoğraf duruyor.
İkisini de arkadaşlarım göndermiş.
İkisi de pazar günü tarihi bir seçim yapan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nden…

BİR “CLASS OF 88” FOTOĞRAFINDA
ORTADAKİ MAVİ KAZAKLI ÇOCUK

Birisi, Lefkoşa’daki bir okuldan.
Arkadaşım yanına “Class of 88” yazmış.
Lefkoşa’daki “Türk Maarif Koleji” 1988 mezunlarının çektirdiği bir fotoğraf.
Kız erkek karışık, cıvıl cıvıl bir okul fotoğrafı bu.
Bakınca insanın içi açılıyor.
Fotoğrafta en ön sırada yerde oturanların arasında, tam ortada bir çocuk var.
Adı Tufan Erhürman.

ORTADAKİ O ÇOCUK ŞİMDİ
“YAVRU VATANIN” KAPTANI

Pazar günü KKTC’nin açık oy farkıyla Cumhurbaşkanı seçilen çocuk o.
O yıl “okul başkanı” seçilmiş.
Ancak Kıbrıs’ta okul başkanlarına “kaptan” deniyor.
Şimdi KKTC’nin kaptanı oldu.
İngilizce eğitim yapan çok iyi bir okul Maarif Koleji.

O SINIFIN GÖRMEDİĞİMİZ
ÖTEKİ İKİ PARLAK ÇOCUĞU

O yıl aynı okuldan mezun olup bu karede göremediğim iki kişi var.
İkisini de tanıyorum.
Biri, İstanbul’da bana da harika elbiseler diken Milimetric’in sahibi Kağan Gökalp.
Öteki ise bugün İngiltere’nin en önemli tasarım sanatçılarından kabul edilen Hüseyin Çağlayan…

BİRİ ANKARA HUKUK,
ÖTEKİ 19 MAYIS

Tufan Erhürman 1970’te, yani Kıbrıs Barış Harekâtı’ndan dört yıl önce doğmuş.
Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu.
Eşi Nilden Bektaş Erhürman ise 1979 doğumlu.
O da Lefkoşa’da doğmuş, ilk ve orta öğrenimini orada yapmış.
19 Mayıs Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü’nden mezun.

İKİNCİSİ BANA BİR BAŞKA
KAREYİ HATIRLATIYOR

Arkadaşımın gönderdiği ikinci fotoğraf ise geçen hafta çekilmiş.
Yeni Cumhurbaşkanı ve eşi birlikte görülüyor.
Fotoğrafı gönderen arkadaşım altına şu notu yazmış:
“Bu kare sana bir şeyi hatırlattı mı?”
Evet, daha ilk bakışta İstanbul’un seçilmiş Büyükşehir Belediye Başkanı ve CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu ve eşi Dilek Kaya İmamoğlu çiftinin sanki kopyası gibi bir fotoğraf.
Zaten dördü de aynı yaştalar, 70’li yıllarda doğmuşlar.
Yani siyasetin yeni ve genç kuşağını temsil ediyorlar.

TÜRK OCAĞI TAKIMININ
DUVARINDAKİ FOTOĞRAF

Bir ortak yanları daha var. Ekrem İmamoğlu’nun da bir Kıbrıs geçmişi var.
Bunun en anlamlı belgesi ise bugün Limasol’daki “Türk Ocağı Futbol Takımı”nın duvarında asılı.
Ekrem İmamoğlu 1980’li yıllarda Kıbrıs’ta öğrenci iken bu takımda kaleci olarak oynamış.
Bugün kulübün duvarında asılı duran bir fotoğrafı var ve
üzerine de şunu yazmış:
“Girne’ye, 1988-90 yıllarında futbol oynadığım Türk Ocağı Limasol’a, Maunacılara selam olsun.”

VOLKAN KONAK’IN “MAĞUSA
LİMANI”NIN MAUNACILARI

Tabii “Maunacı” kelimesini okuyunca aklıma “Mağusa Limanı” şarkısı geliyor.
Limanda yük indiren ve yükleyen emekçilere verilen isimdi Maunacı…
O güzel şehrin adı da artık “Gazimağusa’dır.”
“Kuzey’in Oğlu” Volkan Konak’ı işte orada, 25 Mart 2025 günü sahnede kaybettik.
“Mağusa Limanı” türküsünü söyledikten kısa süre sonra ayrıldı aramızdan.

SEÇİMDEN ÖNCE O MAĞUSA
LİMANINDA SÖYLENEN ŞARKILAR

O Gazimağusa, pazar günü yapılan seçimden önce iki adayın da mitinglerini yaptıkları yerdi…
O mitingler, seçime giren iki adayın kimlikleri, partilerinin dünya görüşleri ve onlara oy veren insanların sosyolojilerini çok güzel anlatıyordu.
Sedat Ergin, seçimden önce Kuzey Kıbrıs’a gidip gözlemlerini Oksijen gazetesinde yazdı.
Seçimden iki gün önce bana “Tufan Erhürman seçimi kazanırsa benim için hiç şaşırtıcı olmaz” demişti.
Ama aldığı oyun yüksekliği onun için bile şaşırtıcıydı.

BİR MİTİNGDE DEVLET
DESTEKLİ ŞARKICILAR

Ergin, her iki adayın mitinglerinde söylenen şarkıları da yazdı.
Ersin Tatar’ın mitinginde “Türkiye devleti destekli” sanatçılar katılmış.
Demet Akalın çıkmış sahneye.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın iftar ve davetlerinde sık sık gördüğümüz bir sanatçı.
Ergin’in yazdığına göre, sahnede “son derece kıvrak ritimli” bir şarkı söylemiş.

KAYBEDEN ADAYIN MİTİNGİNDE
DEVLET DESTEKLİ SANATÇILAR

Şarkının aklında kalan nakaratı ise şu olmuş:
“Bir o yana, bir bu yana, çalkala çalkala…”
Ortalık bir hayli ısındıktan sonra ise konserine şu sözlerle devam etmiş:
“Kudurmaya hazır mıyız?”
Yine Sedat Ergin’in yazısına göre, Tatar’ın seçim kampanyasına destek veren bir müzisyen de Işın Karaca olmuş.
Bu arada Tatar’ın düzenlediği bir seçim kampanyası gecesinde sahne alan sanatçılardan biri de Yavuz Bingöl’dü.
Son gece Lefkoşa’da ise sahneye Mustafa Ceceli çıkmış Ersin Tatar için.

DEMET AKALIN’IN SAHNE
KAŞESİ 2 MİLYON TL

Bu sanatçılar miting konserleri için para aldılar mı bilmiyorum.
Ama ChatGPT’ye göre Demet Akalın’ın sahne ve konser kaşesi 2 milyon TL civarındaymış.
Ayrıca anlatılanlara göre sahnenin ses düzenleri, ekran görüntü sistemleri hep Türkiye’den gitmiş.
Eğer bedava çıkmadılarsa, bu paranın hangi kaynaktan ödendiği konusunda da herhangi bir bilgi bulamadım.
Ama anladığım kadarıyla Ankara, devletin kesesinden epey cömert davranmış.

KAZANAN ADAYIN MİTİNGLERİNDE
BELLA CIAO VE EY ÖZGÜRLÜK

Seçimi yüzde 63 oyla kazanan Tufan Erhürman’ın mitinglerinde ise sahnede Türkiye’den giden bir isme rastlamadım.
Mitinglerde en çok çalınan şarkı, İtalya’da faşizme karşı direnenlerin şarkısı olarak çıkan ama bugün bütün dünyada yükselen itirazın simgesi haline gelen “Bella Ciao”ymış…
Yani bütün dünyada genç nesillerin küresel marşı.
En çok çalınan öteki iki şarkı ise Zülfü Livaneli’nin “Yiğidim Aslanım Burada Yatıyor” ve “Ey Özgürlük” olmuş.

BİRİ AKP’NİN, ÖTEKİ
CHP’NİN KARDEŞ PARTİSİ

Şarkılar ve sahnedeki sanatçılar iki adayın dünyaya bakışlarını da çok iyi anlatıyor.
Biri AKP’nin, öteki CHP’nin “kardeş partileri…”
Tufan Erhürman akıllı, makul, gerçekçi ve vatansever bir insan.
Hem seçim kampanyası sırasında hem de seçildikten sonra verdiği demeçlerde “Türkiye ile birlikte yürüyeceğini” açık ve net ifadelerle söyledi.
Ama özgürlükler, insan hakları, liyakat, adalet gibi konularda farklı bir politika izleyeceği açık.
Ayrıca Kıbrıs Türk halkı ona verdiği yüzde 63 gibi ezici çoğunlukla daha şimdiden, Türkiye’deki kutuplaşmanın adaya girmesine izin vermeyeceğini gösterdi.

BU SEÇİM 2028 TÜRKİYE
SEÇİMİNİN PROVASI MI

Pazar gecesinden beri benim çevremde şu soru soruluyor:
“KKTC’deki bu seçim Türkiye’de 2028’de yapılacak seçimin bir provası olarak görülebilir mi?”
Bence görülemez.
İki toplumun sosyolojik, kültürel özellikleri farklı.

PROVA DEĞİL AMA AKP’NİN
ÇIKARACAĞI DERS VAR

Ama benim görüşüme göre AKP’nin bu seçimden çıkaracağı çok önemli dersler var.
Bir kere AKP’nin araştırma kuruluşları artık halkı iyi okuyamıyor…
Son ana kadar seçimi Ankara’nın desteklediği adayın kazanacağını söylüyorlardı ve AKP’ye bu bilgiyi verdiler.
Neredeyse 30 puan yanıldılar.

İKTİDARIN ADALET, AHLAK, ÖZGÜRLÜK, EĞİTİM,
DİYANET POLİTİKASI HALKTA NASIL GÖRÜLÜYOR

İkincisi, Türkiye’de yargının, düşünce özgürlüğünün, bazı özerk olması gereken kurumların artık alenen “ahlak bekçiliğine” başlamasının; Diyanet’in ve Millî Eğitim Bakanlığı’nın uygulamalarının halkta ciddi endişeler yaratmaya başladığını da gösteriyor.
Türkiye’de anketlerin 19 Mart’tan beri çok net biçimde gösterdiği bu durumun ilk ispatıydı bu sonuç.

PAZAR AKŞAMI KKTC,
PAZARTESİ SABAHI SİLİVRİ

Bu farklılaşmanın ilk sonucunu da pazar gecesi ve pazartesi sabahı gördük.
Pazar gecesi Kıbrıs Türk halkı yeni, genç ve özgürlükçü bir siyasetçinin açık farkla Cumhurbaşkanı seçilmesini kutlarken,
ertesi sabah Türkiye ise İstanbul’un 15 milyon vatandaşının yüzde 52 oyuyla seçilmiş belediye başkanının savunma imkânı bile elinden alınarak, jandarma zoruyla mahkemeye getirilmesini izliyordu.

PAZAR GECESİ ANKARA’DAN
GELEN OLUMLU BİR İŞARET

AKP bu tabloyu nasıl okur?
Pazar gecesi Ankara’dan bende iyimserliğe yol açan bir işaret geldi.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, hiç gecikmeden bu sonucu olgunlukla karşıladığını gösteren bir açıklama yaptı.
Güzel ve umut verici bir açıklamaydı.
Aynı saatlerde AKP’nin bazı temsilcileri ve Şamil Tayyar gibi medyada öne çıkan isimleri de benzer tavırlar aldı.
Bunları işitince umutlandım…
“İnşallah bu, 2028 veya 2027 erken seçimleri için de sevindirici bir anlayışın ifadesidir” diye düşündüm.
İnşallah bu tavırlar samimidir ve kalıcıdır.

AKP BU SONUCU NASIL OKUYUP
NASIL DEĞERLENDİRECEK

Son sözüm şu olacak:
AKP, 31 Mart seçiminden sonra düştüğü hatayı tekrar etmeyerek, KKTC’de ortaya çıkan bu tabloyu iyi okur, iyi değerlendirirse, 2028’de çıkacak benzer bir tabloyu değiştirecek yolu açabilir.
Tekrar edeyim:
Bu adalet, bu yargı yoluyla siyaset mühendisliği, bu korku ve sindirme politikası, özgürlükleri baskı altına alma, kayırmacılık, eski başkanın Diyanet uygulaması, bu Millî Eğitim politikası, bu “ahlakçı baskı”, bu çoğunlukçu otoriterlik sistemi toplum nezdinde çökmüştür.
Bir sosyolog olarak benim gördüğüm şu:
Bu politikada ısrar, AKP’ye yeni bir seçim hezimetinden başka hiçbir gelecek vadetmiyor.