1998 yılında kızım Gülümsün hamileydi.

O dönemdeki eşi Ercan Saatçi ile birlikte doğumun ABD’de olmasına karar vermişler.

Böylece çocuklarının, Türkiye vatandaşlığı yanında ABD vatandaşlığı da almasını arzulamışlar.

Bu kimliğin ilerde ona yardımcı olacağını düşünmüşler.

BEN DE KARŞI DEĞİLDİM AMA

“DOĞUM BURADA OLSA” DEDİM

Haksız da değillerdi.

Ben de buna karşı değildim.

Bunun için bütün hazırlıklar yapılmış.

Ancak 2 ay kala ikisinden de bir ricada bulundum.

“Gülümsün doğumu Türkiye’de yapsın…”

Kızıma ve damadıma böyle bir şeyi empoze edecek insan değilim.

Ama onlara bir endişem vardı.

O günlerde Hürriyet Gazetesinin Genel Yayın Yönetmeniydim. Sabah ve Uzan grupları ile tartışma içindeydik.

O iki grup, torunumun ABD’de doğum yapmasını yayın konusu yaparlar ve onları da üzerler diye endişe ediyordum.

27 YIL SONRA KEŞKE

DEMESEYDİM DİYORUM

Bana katılmasalar da kırmadılar ve torunum Türkiye’de doğdu.

Şimdi geriye baktığım zaman ne kadar yanlış bir şey yaptığımı görüyorum.

Çevremde bir çok arkadaşımın torunları ABD’de doğdu.

Dahası bugün iktidar koltuklarında oturan bir çok muhafazakar siyasetçinin çocuğunun, torununun da ABD’de doğduğunu görüyorum.

Ceplerinde Amerikan pasaportu ile bir çok ülkeye rahatlıkla gidiyor, vize alabiliyorlar, orada eğitim yapıyorlar.

HER 100 TÜRKTEN KAÇI BİR MÜSLÜMAN

ÜLKESİNDEKİ GİBİ YAŞAMAK İSTİYOR

Bu olayı neden hatırladım?

Dün Halk TV’de Temmuz ayında yapılan bir  KONDA anketinin sonuçları yayınlandı.…

Türk halkına sormuşlar:

“Türkiye’nin yaşam tarzı açısından hangi ülkeye benzemesini istersiniz?”

(*) Avrupa Birliği ülkeleri: Yüzde 54

(*) ABD: Yüzde 14

(*) Müslüman ülkeler: Yüzde 6

(*) Diğer ülkeler: Yüzde 18

(*) Benzemek istemediği ülke yok: Yüzde 8

KONDA ANKETİNİN YANINA ŞARM EL ŞEYH

FOTOĞRAFINI KOYUP BİRLİKTE BAKIN

Dün bu tabloyu önüme koydum.

Yanına da bir gün önce Şarm el Şeyh’de imza töreninde çekilen fotoğrafı…

İmzayı atan 4 kişiden üçünün ülkeleri “Müslüman” ülkesi.

Yaşam tarzlarının Müslüman ülkelerin yaşam tarzlarına benzemesini isteyen Türklerin oranına baktım.

Her 100 Türk’ten sadece 6’sı, “yaşam tarzının”  o fotoğrafta imzayı atan liderlerin ülkelerindeki gibi olsun istiyor.

Her 100 Türk'ten  14’ü ise o masadaki Başkan Trump’ın ülkesindekilere benzemesinden yana.

HER 100 TÜRKTEN 54’ÜNÜN GÖZÜ ÖN SIRADA

DEĞİL ARKA SIRADAKİLERİN ÜZERİNDE

Ama öyle anlaşılıyor ki, Türk halkının gözü, ön sırada imza atanlarda değil, arka sırada sakin biçimde oturan liderlerin ülkelerinde…

Yani Fransa Cumhurbaşkanının, İngiltere, İspanya, İtalya, Almanya başbakanlarının ülkelerinde…

Niye her 100 Türk vatandaşından 54’ü, “Yaşam tarzının" ön sırada imza atanların ülkelerindekilere değil de arkadakilerinkine  benzemesini istiyor…

Buna, “ABD” diyen 14’ü de eklerseniz, neredeyse her 100 Türk’ten 70’inin gönlü Batı’da…

Şimdi bir dakika…

O kareden ayrılıp, Türkiye’ye dönüyorum…

HALKIN HASSASİYETİ DİYE

KONSER YASAKLAYANLAR

Hani şu son yıllarda “Milli hassasiyetçiler” var ya, işte onlara sesleneceğim.

Halkın “Hassasiyetleri”, “Milli değerler” diye konser yasaklatan belediye başkanlarına, valilere, kaymakamlara...

Televizyon programı yasaklatan, cezalandıran zihniyet sahiplerine; “Benim Erzurum’daki köyümün değerleri bütün ülkemin değerleri olacak” diyen Milli Eğitim Bakanlarına;

Geçmişte her Cuma vaazını fırsat bilip, Batı ülkelerindeki gibi yaşamak isteyen bu insanlara neredeyse Taliban gibi yaşamayı öven Cuma hutbeleri hazırlayanlara…

Durumdan vazife çıkaran bilumum “Milli değer ve ahlak zaptiyesine…”

Kardeşim siz kafanızdan mı uyduruyorsunuz bu “Milli hassasiyet” terazilerini…”

Demek ki terazileriniz hassas değilmiş.

Halkın özlemlerini, yaşama tarzını iyi ölçemiyormuş…

NÜFUSUNUN YÜZDE 98’İ MÜSLÜMAN OLAN BİR

ÜLKE HALKI NEDEN BATI YAŞAM TARZI DİYOR

Bir sorun bakalım, yaşam tarzına burnunu soktuğunuz insanlara…

Niye Müslüman ülkelerinkini değil de Batılı demokrasi ülkelerinin yaşam tarzlarını tercih ediyorlar…

Şunu da unutmayın.

Türkiye nüfusunun neredeyse tamamı Müslüman…

Ama her 100 Türk vatandaşından 70’e yakını Batılı demokrasi ülkelerindeki insanlar gibi yaşamak istiyor.

Demek ki siz halktan kopuksunuz artık.

ÖNCEKİ GÜN ÜÇ MÜSLÜMAN LİDER İMZA

ATTIKLARI BU 2 PARAGRAFI OKUDU MU?

Dönüyorum yine önceki gün  imzayı atan üç Müslüman ülkenin liderine…

Türkiye, Mısır ve Katar…

Önceki gün imzaladığınız o belgenin iki maddesini nedense hiç bir konuşmanızda dile getirmediniz…

Madem sizin medyanız “Uçakta Netanyahu’ya Van Minut’ten” başka yazacak bir şey bulamadınız, ben yazayım altına imza atılan o satırları.

Üç Müslüman ülkenin lideri şu iki paragrafın da altına imza attı:

(*) “Herkes için hoşgörü, onur ve eşit fırsat istiyoruz; ırk, inanç veya etnik köken fark etmeksizin, herkesin barış, güvenlik ve ekonomik refah içinde hedeflerine ulaşabileceği bir bölge oluşturmayı amaçlıyoruz."

(*) “Karşılıklı saygı ve ortak kader ilkelerine dayanan, kapsamlı bir barış, güvenlik ve ortak refah vizyonu izliyoruz.”

BU TEMENNİLER SADECE GAZZE HALKI İÇİN Mİ

YOKSA KENDİ ÜLKELERİNİZ İÇİN DE GEÇERLİ Mİ

Evet bu cümlelerin altına imza attınız.

Şimdi sorma hakkımız.

Bunları sadece “Gazze halkı” için mi istiyorsunuz?

Yoksa, metnin bir üstünde “Bölgemiz” dediğinize göre kendi ülkeleriniz için de aynı sözü veriyor musunuz?

Eğer bu temennileri kendi ülkeniz için de dile getirmiyorsanız, o zaman atılan o imzaların samimiyetinden şüphe duymamız gerekecektir.

YURTTA SULH, CİHANDA SULH

SLOGANINI O MASAYA UYARLARSAK

Bu imzalardan sonra artık biz Türk vatandaşları Atatürk’ten kalan o muhteşem sloganını o masaya uyarlarsak;  

“Cihanda Şarm el Şeyh; Yurtta Şarm el Şeyh”  diyebilecek miyiz?

Eğer gerçekten ve samimi “Türkiye Yüzyılı” istiyorsak, ülkemiz vatandaşlarını “Şarm el Şeyh’te Filistinli mahkumları kurtarma gururu, seçilmiş belediye başkanlarını, düşünce ve siyaset mahkumlarını Silivri’de tutma utancı” arasında sıkışıp kalmaktan kurtarmalıyız.

İmzalar Şarm el Şeyh’te atıldı, ama samimiyet testi burada…

Kendi ülkemizde…

İşte o zaman KONDA anketlerinde o soruyu sorduğunuz zaman, her 10 Türkiye vatandaşından en az 8’inin cevabı şu olacaktır:

“Ben ülkemdeki yaşam tarzımdan memnunum ve mutluyum…”