“6 Şubat Depremi Sonrasında Afet Bölgesinde Kadınlar – Kadın Koalisyonu Raporu“ yayımlandı. Raporda, Kadın Koalisyonu’nun 6 Şubat Deprem sonrası bölgede yaşayan kadınlar için gerçekleştirdiği afet koordinasyon ağı, Kadın Koalisyonu ve Kadına Özgürlük ve Eşitlik Derneği (KÖVED) ortaklığı ile afet bölgelerinde kurulması planlanan “Kadın Yaşam Merkezleri” çalışmaları aktarılırken bölgede kadınların, kurumların ihtiyaçlarını belirleyerek ve işbirliği olanaklarının saptanması amacıyla gerçekleştirilmiş olan saha araştırmasından elde edilen sonuçlara da yer verildi.

139 kadın ile görüşme

Çalışma kapsamında Adana'da 71, Hatay'da 68 kadın olmak üzere toplam 139 kadın ile görüşme yapıldı. Kadınların yaş ortalaması 38,9±12,8, en düşük 18 en yüksek 81 yaşındadır; yüzde 10,8’i 18-24 yaş grubunda, yüzde 32,4’ü 25-34 yaş grubunda, yüzde 25,9’i 35-44 yaş grubunda, yüzde 16,5’i 45-54 yaş grubunda, yüzde 14,4’55+ yaş grubunda. Yaklaşık her 10 kadından 5’i ev işçisi konumunda ve 10 kadından ancak 3’ü (yüzde 29,5) bir işte çalışmakta. Kadınların yüzde 71’i ise çocuk sahibi.

Hatay’da yaşayan neredeyse tüm kadınlar bir kayıp yaşadı

Çalışmanın sonuçlarına göre görüşme yapılan her 4 kadından 3’ü bir şekilde kayıp ve hasar yaşadığını beyan ederken Hatay’da yaşayan neredeyse tüm kadınların bir kayıp yaşadığı (can veya mal kaybı)tespit edildi. Bu nedenle kadınların büyük çoğunluğu çadır veya konteyner gibi geçici barınma alanlarında yaşamlarını sürdürmekte olduğu görüldü. Kadınların yaklaşık yarısı barınma yerinde 4 ve daha fazla kişi ile birlikte yaşarken bu veriler ise kadınların yaşam alanında mahremiyetten yoksun bir yaşam sürdürdüğüne işaret etti.

Birincil temel yaşamsal ihtiyaçlar ilk sırada

Görüşmeler, kadınların taleplerinin büyük çoğunluğunun birincil temel yaşamsal ihtiyaçlar olduğunu ortaya koyarken eşya talebi yüzde 87,1, gıda yüzde 61,9, barınma yüzde 39,6, giysi yüzde38,8, nakit yüzde 36,0, su yüzde 26,6 oldu.

Her iki kadından biri sağlık desteği talep etti

Bu veriler Hatay’da gıdaya, suya erişim gibi hayati gereksinim sorunlarının büyüklüğünü ortaya koyarken bunlara ek olarak her iki kadından birinin ise sağlık desteği talep ettiği kaydedildi. Bu taleplerin büyük çoğunluğu ise ruhsal tedavi desteği oldu.

İkincil ihtiyaçta ilk sırada istihdam var

Temel yaşam ihtiyaçları henüz karşılanmamış olan kadınların ikincil ihtiyaç talepleri daha düşük oranlarda olurken bu ihtiyaçlar sırası ile istihdam yüzde 25,9, eğitim yüzde 21,6, haklarla ilgili hukuki destek yüzde 21,6, hijyen yüzde 20,9, ulaşım yüzde 15,1, kreş yüzde 6,5 ve nakliye desteği yüzde 5,0 olarak gözlemlendi.

Her 10 kadından 6’sı 'gıda yetersiz' dedi

Kadınlar, onlara hizmet sunulan yaşam alanlarında fiziksel altyapı olanaklarında özellikle çocuk oyun alanlarının çok yetersiz olduğunu beyan ederken bu oran yüzde 76,3 olarak kaydedildi. Her 10 kadından 6’sı gıda-yeme-içme, tuvalet, hijyen, çamaşır yıkama ve duş olanaklarının yetersiz olduğunu, ışıklandırma aydınlatma, güvenlik gibi en temel hizmet ve desteklerden mahrum olduğunu bildirdi.

Psikososyal destek çalışmaları yetersiz

Kadınların büyük çoğunluğu, psikososyal destek çalışmaları, dayanışma ortamları, meşguliyet tedavileri (resim, müzik, elişi atölye), güçlendirici çalışmaları, bulundukları yerde karar mekanizmalarına katılım, hizmet sunumunda mahremiyet sağlama olanağı gibi kadınları destekleyen güçlendiren çalışmaların yetersiz olduğunu belirtti.

Kadınlar en fazla çocuk oyun alanları, kreş, kişisel bakım desteği istiyor

Kadınların en fazla çocuk oyun alanları, kreş, kişisel bakım, eğitim, psikolojik destek talep ettikleri görülürken kadınların bu ihtiyaç ve taleplerinin bölgede çalışan kurum veya dernekler tarafından karşılanmasında sınırlılıklar olduğu izlendi. Kurumların sunduğu koruyucu /önleyici, güçlendirici çalışmalar yüzde 48,3, meşguliyet tedavileri (resim, müzik, elişi atölyesi) yüzde 41,4, çeşitli gösteri ya da sanatsal etkinlikler yüzde 27,6, iyileşmeye destek imkanları yüzde 13,8 gibi düşük oranlarda kaldığı kaydedildi.